Czy proteza oka może się poruszać?

Współczesna medycyna okulistyczna osiągnęła imponujący poziom zaawansowania, co pozwala na tworzenie coraz bardziej precyzyjnych i funkcjonalnych protez oka. Dzięki temu pacjenci, którzy utracili wzrok lub musieli przejść przez enukleację gałki ocznej, mogą liczyć na protezy, które nie tylko doskonale imitują wygląd prawdziwego oka, ale również potrafią się poruszać.

Jakie są kluczowe elementy ruchomej protezy oka?

Ruchoma proteza oka to zaawansowane rozwiązanie, które pozwala pacjentowi na odzyskanie estetyki twarzy oraz pewności siebie. Kluczowymi elementami takiej protezy są tzw. implant motoryczny oraz powłoka zewnętrzna imitująca gałkę oczną. Implant motoryczny wykonany jest z materiału biokompatybilnego, który integruje się z tkankami pacjenta i umożliwia przekazywanie ruchów mięśni okołogałkowych do powłoki zewnętrznej. Powłoka zewnętrzna jest indywidualnie dopasowywana do kształtu i wyglądu drugiego oka pacjenta, co sprawia, że proteza jest praktycznie nierozpoznawalna.

Proces tworzenia ruchomej protezy oka zaczyna się od wykonania precyzyjnych pomiarów gałki ocznej oraz okolicy oczodołu. Następnie specjalista dobiera odpowiedni implant motoryczny oraz materiały do wykonania powłoki zewnętrznej. Po przygotowaniu tych elementów, przystępuje się do łączenia ich ze sobą, co wymaga dużej precyzji i doświadczenia. Ważnym etapem jest również malowanie powłoki zewnętrznej, które pozwala na uzyskanie naturalnego wyglądu protezy.

Czy ruchoma proteza oka może być stosowana u każdego pacjenta?

Ruchoma proteza oka to zaawansowane rozwiązanie, które nie jest odpowiednie dla każdego pacjenta. Decyzja o zastosowaniu tego typu protezy zależy od wielu czynników, takich jak stan zdrowia pacjenta, stopień utraty wzroku czy kondycja mięśni okołogałkowych. Warto podkreślić, że ruchoma proteza oka jest zwykle stosowana u pacjentów, którzy utracili gałkę oczną w wyniku urazu, choroby czy zabiegu chirurgicznego.